foto's bij de afgelopen blogs
s

Lekker kletsen met Eline in de hotelkamer. in de twee weken dat ze hier was hebben we de omgeving van Bafoussam bekeken en heeft ze vooral ook deel uit gemaakt van het leven hier; koken, wassen, alles op z'n Kameroenees.

Cadeautjes voor CERSOM. De directeur is erg blij met alle spullen. Eline heeft deze cadeautjes uit NL meegenomen. Vooral eudatief speelgoed, maar ook wat springtouwen en klossen om mee te spelen tijdens de pauze. Met dank aan Meyer en Dieben, Marjan van Kleef, Dieuwke Planting en een anonieme gever.

De 'grande case' van de chefferie in Bafoussam. Hier ben ik samen met Eline en Yann naar toe geweest. In de grande case worden allerlei ceremnoies gehouden zoals rechtsprekingen en inwijdingen van de chef.

Met Gabriel en Eline naar de akker. We kwamen langs het huis van deze meneer en die was heel blij met tee blanken bij zijn huis. Hij zocht zijn hele huis af om ons iets te geven en kwam uiteindelijk terug met deze pruimen. Toen we hem daarna een paar muntjes gaven kon hij zijn geluk niet op.

Het centre technique in Garoua van de UEBC (baptistenunie uit Kameroen). Ik werd uitgebreid rondgeleid door meneer Bernard, een Kameroenees die in het centrum werkt. Hier worden jongeren opgeleid tot automonteur, stoffenbewerker, metaalbewerker of naaister. Tot een jaar geleden zaten hier zendelingen uit NL. Het is echt heel goed om eens met eigen ogen te zien waar je in de kerk al zoveel over gehoord hebt en in allerlei bladen over gelezen.

Hutjes verscholen in de mais. Een heel gebruikelijk beel in het noorden van Kameroen. het overgrote deel van de mensen buiten de steden woont in zulke hutjes. De hutjes worden gebouwd van aarde en gedekt met riet. In de regentijd storten regelmatig hutjes in, wat zorgt voor veel verwondingen bij mensen (zoals Sylvia mij vertelde).

Sylvia Budzelaar met enkele van haar patienten. Sylvia werkt in Zidim als arts in een kliniek van de UEBC. Ik was erg onder de indruk van al het werk dat ze daar verzet.

In Kribi op een rots
6 Comments:
Leuke foto's die je hebt geplaatst. Nu gaan je verhalen nog meer leven. Ik vermoed dat je nog veeeeeel meer foto's hebt; die zien we wel als je weer in Nederland bent. Eerlijk gezegd telt Trix de dagen tot 15 september al een beetje af.
Ik had al een paar weken niet meer naar je blog gekeken ; wat een avonturen!! Trix vertelt me dat je half september terug bent. Wij zijn eind september, begin oktober in nl. We rekenen erop dat je ons "de vive voix" en geillustreerd door je foto's, deelgenoot maakt van je afrikaanse belevingen.
Hans.
lieve Jikke,
hoest met je. Zeker wel heel bijzonder om nu terug te keren he! Het zijn belevenissen die echt, heel erg ingrijpen in je leven. Het ene meer dan het andere, maar het tekent je wel denk he lieve Jikke! Ik denk veel aan je - ofschoon ik natuurlijk niet veel gereageerd heb op je site. Hopelijk vind je nog even tijd om te reageren op mijn mailtjes. Heel veel liefs en maak er nog een te gekke tiental dagen van.
Sebastiaan vanuit Nicaragua
Dag Jikke,
Wat een verrassing om die mooie foto's te zien. De verhalen zijn bijna voorbij en het werk gaat door. Misschien dat je binnenkort wel in een ander land je werk kan voortzetten.
Een goede thuisreis toegewenst!
Groet, Rens
Eline ziet er lekker uit! valt wel tegen die warmte niet? Jikke, nog even en we zien elkaar weer!
groet,
Mark
Hoi Jikke, Het gaat nu echt opschieten hè. Hoe vind je het om terug naar Nederland te gaan? Ik verheug me erop om je weer te zien. Je komt op de zondagsschool ook wel een keertje je verhaal doen hè. Ik wens je een heel goede thuisreis. Dag, Margien
Een reactie posten
<< Home